Stwardnienie rozsiane – w otyłości gorsze rokowania

Taka sytuacja dla osób chorych na SM nie jest korzystna, gdyż ceramidy oddziałują na DNA monocytów (komórki odpornościowe), powodując ich zwiększone namnażanie.

Monocyty, za pośrednictwem naczyń krwionośnych potrafią dotrzeć do mózgu, a tam niestety uszkadzają włókna nerwowe.

Naukowcy doszli do wniosku na podstawie dwuletnich obserwacji, że taki proces zachodzi głównie u osób otyłych ze zdiagnozowanym SM. Bezpośrednim skutkiem takiego stanu było masywniejsze uszkodzenie mózgu i zdecydowanie szybsza utrata zdolności motorycznych.

Takie ustalenia to nowe podejście do etiologii choroby. Wcześniej podwyższony poziom ceramidów w płynie mózgowo-rdzeniowym u pacjentów z SM utożsamiano z procesem, w wyniku którego organizm próbuje zregenerować uszkodzoną mielinę (tłuszczowa substancja, która otacza akson niektórych komórek nerwowych, tworząc izolującą elektrycznie warstwę  – w ten sposób zapewnione jest prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego).

Jak wiadomo, stwardnienie rozsiane jest chorobą autoimmunologiczną, w trakcie której procesowi destrukcji ulega, okrywająca wypustki komórek nerwowych otoczka mielinowa. W efekcie dochodzi do zaburzenia w przekazywaniu sygnałów nerwowych i dysfunkcji w działaniu układu nerwowego.

Naukowcy twierdzą, że u pacjentów z SM wpływ na szybki rozwój choroby może mieć nadmierne spożycie tłuszczów nasyconych.