Celiakia choroba zanieczyszczonego środowiska

Badania, ukazały się w czasopiśmie Environmental Research. National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases przypomina, że celiakia jest rodzajem choroby trawiennej, która manifestuje się w sposób szczególny gdy chory spożywa pokarmy zawierające gluten.

Celiakia uszkadza jelito cienkie, ponieważ układ odpornościowy chorego reaguje nadmiernie na obecność glutenu w jelitach, powodując reakcję autoimmunologiczną.

W krótkim okresie celiakia może powodować: ból, wzdęcia, biegunkę, nudności, gazy lub zaparcia. W dłuższej perspektywie prokuruje niedożywienie, przyspiesza osteoporozę, powoduje problemy związane z układem nerwowym i prowadzi do problemów z prokreacją.

Nie jest znane lekarstwo na celiakię. Zamiast tego zaleca się przestrzeganie diety bezglutenowej.

Eksperci uważają, że celiakia jest przede wszystkim spowodowana przez osobę posiadającą warianty dziedziczonych genów HLA-DQ2 i HLA-DQ8.

Badania pokazują jednak, że także inne czynniki mogą mieć znaczenie w rozwoju choroby. To może wyjaśniać, dlaczego niektóre osoby genetycznie podatne na celiakię – nie chorują.

Naukowcy wysunęli hipotezę, że jednym z czynników, który wpływa na ryzyko rozwoju celiakii, jest narażenie organizmu na związki chemiczne, które ludzie powszechnie stosowali jako sposób zmniejszający palność mebli i sprzętu elektronicznego, a także w detergentach, pestycydach i naczyniach, których powierzchnie mają być odporne na przypalenia. Te chemikalia negatywnie wpływają na zdrowie ludzi (m.in. odpowiadają w pewnym stopniu za spodziectwo), dlatego producenci wycofują je z użycia.

Jednak (tzo) nie ulegają degradacji, więc znajdując się w środowisku, mogą mieć ciągły negatywny wpływ na ludzkie zdrowie, głównie chodzi o zaburzenia hormonów i złe funkcjonowanie układu odpornościowego człowieka, co zdaniem autorów badania może zwiększyć ryzyko rozwoju zaburzenia autoimmunologicznego.

Naukowcy przeprowadzili badanie obejmujące młodych ludzi, pacjentów z problemami żołądkowo - jelitowymi, leczonych w szpitalu dziecięcym Hassenfeld University w Nowym Jorku Langone.

Uczestnicy badania mieli mniej niż 21 lat, rutynowo przechodzili badania krwi w celu wykrycia celiakii, nikt nie stosował diety bezglutenowej.

Spośród 88 uczestników u 30 zdiagnozowano celiakię. Zespół sprawdził krew wszystkich uczestników pod kątem stężenia tzo w surowicy.

Naukowcy odkryli, że młodzi ludzie z celiakią mieli wyższe stężenie tzo we krwi, szczególnie chodziło o pestycydy, niż ci, u których nie zdiagnozowano celiakii.

Kobiety były co najmniej osiem razy bardziej narażone na celiakię, jeśli miały wysoki poziom chemikaliów z grupy pestycydów we krwi. Ryzyko to było od pięciu do dziewięciu razy wyższe, w przypadku tzo stosowanych w teflonie.

Z kolei mężczyźni z wysokim poziomem chemikaliów stosowanych w technologiach ogniotrwałych byli dwukrotnie bardziej narażeni na chorobę autoimmunologiczną.

Według prof. Jeremiaha Levine'a, gastroenterologa dziecięcego badanie ustanawia pierwszą mierzalną zależność pomiędzy narażeniem organizmu na toksyczne chemikalia a celiakią.

- Wyniki nasze rodzą również pytanie, czy istnieją potencjalne powiązania między tymi chemikaliami a innymi chorobami autoimmunologicznymi jelit – zastanawia się naukowiec.