Sepsa, jak walczyć z nią skutecznie

Naukowcy zbadali dokumentację medyczną 568 pacjentów z sześciu szpitali z okresu od stycznia 2014 r. do grudnia 2015 r. Osoby objęte badaniem zmarły albo w szpitalu, albo w hospicjum.

Naukowcy szukali wskazówek mogących świadczyć o nieodpowiedniej opiece nad pacjentami z sepsą, chociażby takich jak podawanie w  nieodpowiednim czasie lub niewłaściwych antybiotyków.

Korzystając z 6-punktowej skali Likerta, klinicyści ocenili możliwość zapobiegania każdej ze śmierci związanej z sepsą. Skala wahała się od „zdecydowanie do uniknięcia” do „zdecydowanie nie do uniknięcia ze względu na szybko postępującą śmiertelną chorobę występującą przy przyjęciu do szpitala".

Okazało się, że 90 proc. zgonów nie można było zapobiec. Ponad połowa wszystkich hospitalizacji terminalnych to przypadki z sepsą, stan ten był bezpośrednią przyczyną śmierci 198 osób - prawie 35 proc. analizowanych przypadków.

Według przeglądu, tylko 1 na 8 zgonów, związanych z sepsą, uznano za „potencjalnie do uniknięcia dzięki lepszej opiece szpitalnej”, a tylko 1 na 25 oceniono jako te sytuacje, których można było przeciwdziałać „umiarkowanie” lub „zdecydowanie”.

Dlaczego niektórym zgonom, spowodowanym sepsą, nadal nie można zapobiec?

- Nasze odkrycia nie pomniejszają znaczenia prób zapobiegania jak największej liczbie zgonów związanych z sepsą - konkludują autorzy opracowania. Większość ofiar śmiertelnych to pacjenci z ciężkimi chorobami współistniejącymi. Innymi słowy, były to osoby starsze i miały kilka innych współwystępujących schorzeń przewlekłych, takich jak: rak, choroba sercai choroba płuc.

Naukowcy podkreślają fakt, że ich badania nie uwzględniają wszystkich przypadków, w których odpowiednia opieka szpitalna zapobiegłaby śmierci. - Dalsze zmiany w zapobieganiu poważnym chorobom mogą być konieczne, zanim będziemy mogli zobaczyć naprawdę duże zmniejszenie śmiertelności z powodu sepsy - podsumowuje ustalenia dr Chanu Rheedr.