Spodziectwo: nie musisz być sam

Być może nie dla wszystkich, ale dla dużej grupy osób, zmagających się z przypadłościami wynikającymi ze spodziectwa, możliwość wymiany myśli, szansa podzielenia się troskami, ale i codziennymi radościami - znaczą wiele.

- Tylko dzięki internetowym kontaktom jesteśmy w stanie zweryfikować własne doświadczenia, wyciszyć się, gdy niepokojące objawy nie są powodem do zmartwień, innym razem być czujnym - w sytuacjach wydawałoby się błahych - wylicza James - aktywny uczestnik forum na Yahoo.

Takie fora zakładane są coraz częściej. Na jednym z nich James opisuje swoją historię.

- Gdy się urodziłem dostałem żeńskie imię, dopiero po trzech dniach ktoś powziął przypuszczenie, że mogłem nie być dziewczynką. Postanowiono zrobić badania DNA, które wykazały niezbicie, że moi rodzice mieli do czynienia z synem – relacjonuje James.

W wieku 24 lat mężczyzna wziął ślub z ukochaną dziewczyną, i chociaż wydaje się to nieprawdopodobne, przez kilka lat nie uprawiali seksu. Młoda żona nie znała tajemnicy swojego małżonka, jednak w końcu musiało dojść do „konfrontacji”. Na szczęście prawda nie poróżniła małżeńskiej pary. Za namową kochającej kobiety mężczyzna poddał się serii operacji korygujących naturę. Udało się na tyle, że współżycie nie jest dla nich problemem.

Czy o tego typu intymnych kwestiach warto dzielić się ze współtowarzyszami niedoli? Zainteresowani twierdzą, że zdecydowanie tak.

Warsaw Medical Center chce pomóc w wymianie myśli wśród społeczności dotkniętej chorobą. WMC ma ku temu dobrą legitymację.