Chory układ immunologiczny osłabia pozycję w starciu z COVID-19

W odpowiedzi na nieznany i niepożądany czynnik, uaktywniony układ odpornościowy może zacząć wytwarzać przeciwciała, które zamiast zwalczać infekcje - atakują własne komórki organizmu.

Z kolei choroby związane z niedoborem odporności - zmniejszają zdolność organizmu do starcia z patogenami, w efekcie podatność na infekcje jest niebezpiecznie wysoka.

Bolesne stawy, ból mięśni i kości, sucha skóra, łamliwe i wypadające włosy, wahania nastroju, depresja to tylko wierzchołek góry lodowej dolegliwości związanych z chorobami autoimmunologicznymi.

Do chorób autoimmunologicznych zaliczają się m.in.: reumatoidalne zapalenie stawów, Hashimoto, toczeń, zespół jelita drażliwego, stwardnienie rozsiane, cukrzyca typu 1, zespół Guillaina - Barrego; przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna, łuszczyca, choroba Gravesa, Miastenia, nietolerancja glutenu, polimialgia reumatyczna.

Przewlekłe zmęczenie stanowi jednym z symptomów choroby autoimmunologicznej. To nie jest przeziębienie, ani grypa, cokolwiek byś nie robił - nie poczujesz się lepiej. Jedzenie sałatki i wytężona praca na siłowni nie wyszczupli sylwetki, nie doprowadzi do redukcji masy ciała. Spanie po 10 godzin na dobę nie sprawi, że chory będzie miał więcej wigoru.

Na domiar złego chorzy, osoby które cierpią na choroby autoimmunologiczne stosunkowo łatwo łapią infekcje wirusowe i bakteryjne.

To pewne, że pacjenci przyjmujący leki immunosupresyjne i kortykosteroidy (hormony steroidowe) są bardziej narażone na infekcje. Jest również prawdopodobne, iż osoby poddawane terapii immunosupresyjnej, u których rozwinie się wirus, mogą nie manifestować problemów gorączką. Kortykosteroidy i terapie immunosupresyjne zmniejszają aktywność komórek odpornościowych odpowiedzialnych m.in. za pojawienie się wyższej ciepłoty ciała. Dlatego osoby z chorobami autoimmunologicznymi muszą wiedzieć, że kaszel, zmęczenie i z pewnością trudności w oddychaniu są wystarczającym powodem, aby skontaktować się z lekarzem - z gorączką lub bez niej.

Leczenie chorób autoimmunologicznych zasadniczo koncentruje się na zmniejszeniu aktywności układu odpornościowego, ale to działania w dużym stopniu wciąż realizowane po omacku.

Czy jest nadzieja na lepsze dla osób zagrożonych koronawirusem, a w konsekwencji - ciężkim przebiegiem COVID-19? Kilkadziesiąt wyspecjalizowanych ośrodków naukowych rozpoczęło badania kliniczne leków przeciwwirusowych. Trwają prace nad zaprojektowaniem szczepionek. Zanim zostaną rozpowszechnione, będą musiały być przetestowane pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności. To wymaga czasu i dlatego naukowcy uważają, że upłynie co najmniej rok, zanim szczepionka będzie dostępna, ale czy tak się stanie?

Dr Betty Diamond, przewodnicząca naukowego komitetu doradczego American Autoimmune Related Diseases Association (AARDA), napisała: Oczywiste jest, że dystans społeczny jest ważnym elementem kontroli zakażeń. Trzymaj się z dala od zatłoczonych miejsc. Jeśli musisz skorzystać z transportu publicznego, staraj się podróżować poza godzinami szczytu. Odłóż spotkania z przyjaciółmi i rodziną. Co najważniejsze, myj ręce często i dokładnie.

Nie są to zalecenia, które mogłyby wprawić w dobry humor ludzi zmagających się z chorobami układu immunologicznego.