Masaż i muzykoterapia w walce z demencją

Przeprowadzona metaanaliza obejmowała informacje o 23 tys. osób z chorobą Alzheimera lub z innymi rodzajami demencji. Ich stan zdrowia analizowano w ramach 163 projektów badawczych. Połowa badań trwała krócej niż 11 tygodni, kilkanaście realizowano przez okres ponad dwóch lat.

Naukowcy odkryli, że trzy rodzaje interwencji „nielekowych”: masaż, terapia muzyką i tak zwana opieka wielodyscyplinarna, były skuteczne w leczeniu agresji lub pobudzeniu u osób z demencją.

Skuteczna była opieka multidyscyplinarna, realizowana była według planu pracy przygotowanego przez fizjoterapeutę i lekarza prowadzącego. Spełniały swoją rolę również masaże i terapia dotykowa (akupresura i dotyk terapeutyczny).

Natomiast muzykoterapia dawała dobre rezultaty, ale tylko w połączeniu z masażem i terapią dotykową. Muzykoterapia polegała na słuchaniu muzyki, graniu na instrumentach muzycznych, tańczeniu lub na zabawach z dźwiękiem.

Naukowcy przyznali, że niektóre terapie oparte na lekach, w tym kannabinoidach, były czasami bardziej skuteczne niż dedykowana opieka medyczna. Zwracają oni jednak uwagę, na fakt, że potencjalne skutki uboczne tych leków zbyt obciążają zdrowie pacjentów.

- Leczenie powinno być dostosowane do pacjenta i jego specyficznego doświadczenia  powiedziała autorka metabadania dr Sharon Straus ze szpitala St. Michael's w Toronto .

- Kiedy mamy do czynienia z pobudzonymi pacjentami z demencją – analizujemy dlaczego zachowują się w taki właśnie sposób - powiedziała dr Gayatri Devi, neurolog i psychiatra z Northwell Health w Nowym Jorku i autorka książki „Spektrum nadziei: optymistyczne i nowe podejście do choroby Alzheimera i innych demencji”.

- Pamiętajmy, że osoba z demencją może być zaniepokojona chociażby wchodzeniem pod prysznic, ponieważ przeraża ją woda lub boi się przekroczyć krawędź kabiny prysznicowej – dodała dr Gayatri Devi. Powiedziała również, że osoby starsze, w szczególności z demencją, są często pozbawione „opiekuńczego” dotyku fizycznego, co może wpływać na poczucie izolacji i lęku.

- Kiedy jesteśmy pozbawieni opiekuńczego ludzkiego dotyku, tracimy poczucie bezpieczeństwa. Są sytuacje, w których lęk jest wszechogarniający i wszechobecny, z wynikającym z tego wzburzeniem. Leki nie zawsze są najlepszym sposobem na rozwiązanie tego problemu – uważa dr Gayatri Devi.