Difalia - dwa prącie

Od pierwszego opisu difalii w 1609 r. naukowcy zarejestrowali tylko sto tego typu przypadków. Dolegliwość ta występuje raz na 5 - 6 mln urodzeń.

Każdy przypadek difalii jest wyjątkowy. Większość mężczyzn z tym schorzeniem ma dwa penisy mniej więcej tej samej wielkości, umieszczone obok siebie. U niektórych mężczyzn większy penis znajduje się powyżej drugiego, mniejszego penisa. W przypadku innych duplikacja dotyczy tylko głowy penisa.

Difalia zwykle występuje wraz z innymi nieprawidłowościami. Mogą to być:
- rozszczep moszny;
- spodziectwo, w którym otwór do cewki moczowej znajduje się na spodzie penisa, zamiast na końcu;
- duplikacja cewki moczowej w obu penisach;
- brak cewek moczowych w penisach;
- dwa pęcherze;
- nieprawidłowe usytuowanie moszny;
- zniekształcone, źle usytuowane lub dodatkowe nerki;
- niedorozwój jelita grubego.

Mężczyźni z difalią są bardziej narażeni na rozszczep kręgosłupa.

Difalia to choroba genetyczna, która pojawia się podczas rozwoju płodu. Aberacja genetyczna, która powoduje difalia, oddziałuje na rozwój narządów płciowych.

Niektórzy badacze sugerują, że schorzenie to może być wynikiem ekspozycji ciężarnej na leki, przebyte przez nią infekcje lub inne schorzenia pomiędzy 23 a 25 dniem ciąży, ponieważ jest to kluczowy etap rozwoju płodu.

Mężczyźni z difalią mogą często oddawać mocz przez jeden lub oba penisy. Mogą również mieć erekcję i wytrysk jednym lub dwoma penisami.

W zależności od indywidualnej sytuacji mężczyźni z tym schorzeniem mogą prowadzić normalne życie seksualne i być ojcami.

Istnieje jednak zwiększone ryzyko nieprawidłowego funkcjonowania nerek i jelita grubego. Z tego powodu niemowlęta z difalią mogą być bardziej narażone na śmierć z powodu infekcji.

Operacja jest jedyną opcją leczenia difalii, aczkolwiek nie zawsze jest wskazana ze względu na ewentualne powikłania. Chirurg zazwyczaj wykonuje tę operację niedługo po urodzeniu dziecka. Każdy przypadek difalii jest wyjątkowy, a operacja (lub seria operacji) może być skomplikowana, trudna do przeprowadzenia. Główne obawy to pytanie czy chłopiec będzie mógł normalnie oddawać mocz i mieć erekcję i obawa przed ryzykiem infekcji.

Osoby z difalią często mają inne schorzenia, takie jak spodziectwo, powielone cewki moczowe i wnętrostwo.

Naukowcy podają, że w wielu przypadkach chirurdzy z powodzeniem naprawiają nieprawidłowości związane z difalią.

Mężczyźni z difalią mogą prowadzić pełne i zdrowe życie.