Ból „krzyża” trzeba „rozchodzić”?

Naukowcy wezwali do zaprzestania przestarzałych modeli opieki i oferowania bezużytecznych, potencjalnie szkodliwych metod leczenia bólu krzyża. Dowody sugerują, że ból okolic lędźwiowego odcinka kręgosłupa powinien być leczony w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, a pierwszą linią tego leczenia ma byc zapewnienie aktywności fizycznej. W praktyce duży odsetek pacjentów na całym świecie leczonych jest w oddziałach ratunkowych. Zachęca się ich do odpoczynku i zaprzestania pracy.

- Większość pacjentów z bólem krzyża reaguje na proste fizyczne i psychologiczne terapie, które utrzymują aktywność ludzi i umożliwiają im pozostanie w pracy - wyjaśnia prof. Rachelle Buchbinder z Monash University w Australii.

Autorzy badań twierdzą, że systemy opieki zdrowotnej powinny unikać szkodliwych i bezużytecznych terapii, oferując jedynie zabiegi w publicznych pakietach refundacyjnych, jeśli dowody wskazują, że one są bezpieczne, skuteczne i atrakcyjne cenowo.

Obrazowanie jest wymagane, jeśli lekarz podejrzewa, że ciężka choroba, taka jak rak, zakażenie lub poważne uszkodzenie mechaniczne jest przyczyną bólu krzyża. Naukowcy podkreślają, że tylko niewielki procent pacjentów z bólem krzyża obarczonych jest poważną chorobą, która wymaga specyficznej diagnozy i leczenia.

Autorzy artykułu stwierdzili, że słaby ogólny stan zdrowia, w tym czynniki takie jak otyłość i niski poziom aktywności fizycznej, są związane z epizodami bólu lędźwiowego kręgosłupa.

- Ludzie, którzy rzadko się ruszają, cierpią na depresję lub stres i mają niewielką kontrolę nad swoją pracą i życiem, mogą być bardziej narażeni na niepełnosprawność -  wyjaśnia autor analizy prof. Rachelle Buchbinder.

Autorzy artykułu zalecają, aby unikać środków przeciwbólowych tam, gdzie to możliwe, ale jeśli są one wymagane, najlepiej najpierw użyć bezpiecznej opcji i bez względu na to, jakie lekarstwo zostanie wybrane, powinny być stosowane najłagodniejsze dawki w najkrótszym możliwym czasie.

Irlandzkie badanie National Health Survey z 2014-2015 wykazało, że 19 proc. Irlandczyków zgłasza cierpienie z powodu bólu krzyża. Odsetek ten oznacza, że bóle kręgosłupa są najczęściej zgłaszanymi dolegliwościami - nawet przed wysokim ciśnieniem krwi, astmą, chorobami serca, depresją i cukrzycą.

Ból pleców to ponad 25 proc. wizyt u lekarza w Irlandii. Koszty są również ogromne. Badania wykazały, że płatności za niepełnosprawność z powodu bólu krzyża wynoszą rocznie ok. 350 mln euro.

- Wyniki opisane w The Lancet pokazują, że musimy ponownie przemyśleć, jak postrzegamy i leczymy ból krzyża. Żal mi każdego cierpiącego na ból pleców, ponieważ często przekonuje się ich, aby postępowali dokładnie odwrotnie, niż mówi nauka. To musi być dla nich bardzo szkodliwe – wyjaśnia prof. Rachelle Buchbinder.