Jak ludzki organizm radzi sobie z tatuażami

Co gorsza niektóre atramenty używane do tatuaży zawierają substancje rakotwórcze, ale trzeba uczciwie przyznać, że nie ma - jak dotychczas - dowodów na to, iż związki zawarte w pigmentach spowodowały raka.

Igły, stosowane do osadzania tuszu, penetrują głębokie warstwy skóry. Organizm rozpoznaje pigmenty jako obce cząstki i próbuje pozbyć się ich ze skóry. Proces ten nie jest efektywny, w związku z tym większość pigmentu pozostaje tam gdzie go zaaplikowano..

Igła w aparacie do tatuaży wykonuje ok. 100 nakłuć na sekundę i osadza tusz w warstwie znajdującej się od 1,5 do 2 mm pod wierzchnią warstwą skóry, która przecież ciągle się odnawia. Każdego dnia tysiące komórek naskórka zostaje zastąpionych nowymi. Atrament wstrzyknięty w tę warstwę “starłby się” w ciągu trzech tygodni.

Tam gdzie trafia pigment znajdują się nerwy i naczynia krwionośne, dlatego tatuowanie sprawia ból, a skóra z reguły krwawi. Krwawienie jest częścią naturalnej obrony skóry przed urazami. Procesowi temu towarzyszy napływ komórek odpornościowych do miejsca urazu.

Do akcji interwencyjnej przystępują makrofagi - wyspecjalizowane komórki odpornościowe, których zadaniem jest przyłączanie obcych cząstek i usuwanie ich z tkanki. Rzadko jednak taka misja kończy się sukcesem.

Faktem jest, że każdy nowy tatuaż traci część pigmentu, aczkolwiek większość atramentu pozostanie w skórze. Badania na myszach wykazały, że po 42 dniach od wykonania  tatuażu, 68 proc. barwnika wciąż znajduje się w miejscu wstrzyknięcia. Gdzie jest reszta?

W większości przypadków makrofagi przenoszą cząstki atramentu do węzłów chłonnych najbliżej miejsca tatuowania i tam pozostają nierozłożone. Efektem ubocznym takiego procesu jest to, że węzły chłonne przyjmują ten sam kolor co tatuaż. Istnieją dowody mówiące o tym, że cząsteczki atramentu mogą przemieszczać się wraz z krwią, aby ostatecznie utkwić w wątrobie.

Tatuaż daje dużo radości jego właścicielowi, ale radość ta to także koszty ponoszone przz organizm, o których nie zawsze myślimy.