Latem koronawirus odpuści? Nie odpuścił!

Wilgotność i opady
Badania laboratoryjne i obserwacyjne przypadków pacjentów z COVID-19 wskazują na wpływ wilgoci na wirusa SARS-CoV-2.

Wytworzony laboratoryjnie aerozol SARS-CoV-2 był stabilny nawet po kilkunastu godzinach przebywania w temperaturze 23 st. Cel. i wilgotności względnej 53 proc. Koronawirus okazał się być zdecydowanie bardziej odporny na wilgoć niż MERS i SARS-CoV. To pomaga wyjaśnić wysoki poziom infekcyjności przenoszonej przez powietrze.

Oczywiście, że badania laboratoryjne nie zawsze odzwierciedlają to w jaki sposób wirus zachowuje się w świecie rzeczywistym, jednak analizy przeprowadzone w 17 miastach w Chinach wykazały związek między wyższą wilgotnością a wzrostem przypadków COVID-19.

Zespół zmierzył wilgotność powietrza. Jej wzrost o każdy gram na metr sześcienny (1 g/mszesc.) powodował 67 proc. progresję przypadków COVID-19 (dwutygodniowe opóźnienie między wzrostem wilgotności a liczbą przypadków).

Eksperci podają podobne powiązania między liczbą przypadków i wilgotnością w Australii i Hiszpanii , a także na Bliskim Wschodzie.

Według ustaleń amerykańskich naukowców, kraje tropikalne, w których temperatura i wilgotność są wysokie, miały wyższe przenoszenie grypy, gdy opady były wysokie (ponad 150 mm na miesiąc).

Brazylijscy naukowcy przeanalizowali opady deszczu na całym świecie i potwierdzają, że liczba przypadków COVID-19 rośnie wraz z większymi opadami. Nie znaleziono związku między opadami deszczu a zgonami z powodu COVID-19.

Temperatura 
Powiązania między przypadkami COVID-19 a temperaturą otoczenia nie są wyraźne. Analizy z Chin podawały zarówno wzrost, jak i spadek zachorowań w przypadku wzrostu temperatury na zewnątrz. Podobne ustalenia są autorstwa naukowców z Australii, Hiszpanii i żadnego wpływu temperatury na szybkość transmisji COVID-19.

Co prawda spadek zachorowań wraz z wyższą temperaturą otoczenia raportowali analitycy z Turcji, Meksyku, Brazylii i USA, ale jednocześnie zaznaczali, że zależność ta przestała obowiązywać od określonego pułapu, po przekroczeniu którego nie notowano degresji zakażeń.

Jest to zgodne z badaniami laboratoryjnymi, które pokazują, że wirus SARS-CoV-2 jest wysoce stabilny poza organizmem żywiciela w temperaturze 39,2 st. Cel., ale jest coraz trudniej mu przetrwać w temperaturach powyżej 98,6 st. Cel.

Nasłonecznienie
Badanie przeprowadzone w Hiszpanii wykazało, że im dłuższe są godziny nasłonecznienia, tym …więcej przypadków zachorowań na COVID-19. To jest sprzeczne z badaniami nad grypą, które wskazują na mniejszą transmisję zachorowań przy pogodzie słonecznej. Być może taki efekt jest związany z zachowaniami ludzi, którzy zmęczeni koniecznością przebywania w zamkniętych pomieszczeniach podczas lockdownu teraz korzystają z każdej okazji spędzenia czasu poza domem, a o to łatwiej przy ładnej pogodzie.

Na koronawirusy nie ma wpływu słoneczne światło UV, ponieważ długość fali, wymagana do zabicia wirusów i bakterii, wynosi poniżej 280 nanometrów (nm). Ten rodzaj światła UV (UVC) nie dociera do Ziemi, ponieważ jest pochłaniany przez warstwę ozonową. Gdyby tak nie było, to w ciągu kilku minut ludzie doznaliby poważnych poparzeń skóry i oczu.

Co prawda zanotowano mniejszą transmisję koronawirusa w regionach stosunkowo wysoko położonych nad poziomem morza, jednak fakt ten tłumaczony jest tym, że ludzie zamieszkujący te tereny absorbują wyższy poziom witaminy D, co ma wpływ na nieco większą odporność na zakażenia.