Diagnostyka organizmu - na wszelki wypadek?

W kompleksowej analizie mapy zagrożeń zdrowotnych nie chodzi wyłącznie o wskazywanie schorzeń, które z określonym, większym lub mniejszym prawdopodobieństwem mogą dotknąć diagnozowaną osobę. Naprawdę wartościowe wnioski z badań krwi i moczu oraz diagnostyki obrazowej, a więc USG, RTG, tomografii, rezonansu muszą być pochodną wielu składowych, w zasadzie niemożliwych do uchwycenia dla laików.

Standardowy zestaw analiz laboratoryjnych uzupełnić należy o te badania, których zlecenie jest nieodzowne, biorąc pod uwagę wywiad przeprowadzony z pacjentem. Istotne będzie to na co uskarża się osoba badana.

Ważnym jest także skrupulatnie przeprowadzony wywiad rodzinny. Chodzi m.in. o choroby zagrożone dziedzicznością. Niektóre schorzenia podwyższają znacznie ryzyko wystąpienia takich samych problemów zdrowotnych u pacjenta.

Analizę taką uzupełnić należałoby o informacje, pozyskane z badań genetycznych w kierunku schorzeń onkologicznych. Na przykład rak piersi i jajnika najczęściej spowodowany jest mutacją w genach BRCA1 i BRCA2. Naukowcom udało się odkryć wszystkie aberracje genowe, które powodują raka piersi. To krok do skutecznego leczenia. Krok, którego medycyna jednak jeszcze nie wykonała. Prewencyjna mastektomia piersi, jakiej dokonała na przykład Angelina Jolie, nie jest standardem w zapobieganiu nieszczęściu.

Ważne także, aby badania przeprowadzać na precyzyjnym, wysokiej klasy, sprawdzonym sprzęcie, użycie którego w najmniejszym stopniu nie zafałszuje wyników.

Na podstawie kompleksowego wywiadu powinno się także zweryfikować tryb życia osoby, nawet tej, która uważa, że dba jak nikt inny o organizm. Spełnia bowiem wszystkie zalecenia trenerów personalnych i dietetyków: odżywia się zdrowo, jest aktywna fizycznie, nie podejmuje zachowań ryzykownych. Pamiętajmy jednak, że tego typu zalecenia nie powinny być wydawane w oparciu o mniej lub bardziej wiarygodne dowody naukowe lub - co gorsza - na podstawie internetowych doniesień.

Bloger piszący o zdrowym żywieniu nie może być wyrocznią w sprawach profilaktyki zdrowotnej. Nawet słuszne – co do zasady – prawidła muszą być za każdym razem zweryfikowane w oparciu o stan zdrowia pacjenta, a ten nie powinien być orzekany na podstawie zestawu przypadkowo uzyskanych danych, bo wówczas łatwiej o wyrządzenie szkody niż o rzetelną pomoc.

W tej całej układance ustalenie dodatkowo wieku biologicznego zapewne nie jest najistotniejszym elementem mapy zdrowia, aczkolwiek to ciekawy przyczynek do określenia kondycji organizmu pacjenta.