Co fala ciepła robi z ludzkim organizmem

Udar cieplny zagraża gdy zdolność naturalnego ochładzania organizmu przez pocenie się spada - zmniejsza się intensywność oddawania ciepła do otoczenia.

Szczególnie zagrożone są osoby starsze oraz dzieci, bo i jedni i drudzy mają niezbyt dobrze działającą termoregulację. Ci pierwsi “już nie”, ci drudzy ”jeszcze nie”. Uważać na wysokie temperatury powinny także osoby cierpiące na cukrzycę, choroby serca, osoby otyłe i przyjmujące leki antyhistaminowe, moczopędne, antydepresyjne i rozszerzające naczynia, a także osoby pod wpływem alkoholu.

Objawy udaru słonecznego (bóle głowy zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, utrata przytomności, drgawki) wynikają z ciasnoty wenątrzczaszkowej. Rozszerzające się, pod wpływem promieniowania słonecznego, naczynia mózgowe w czaszce, wywierają nacisk na ośrodkowy układ nerwowy. W takiej sytuacji natychmiast trzeba przenieść poszkodowanego w miejsce osłonięte od słońca, wezwać pogotowie ratunkowe, ponieważ jest to stan zagrożenia życia.

Jeśli dojdzie do udaru cieplnego - niezbędna jest interwencja medyczna. W takiej sytuacji temperatura ciała może wzrosnąć nawet do 39,4 st. Cel, pojawia się suchość skóry, człowiek traci orientację , często występuje utrata przytomności.

Według Amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) 28 procent osób, u których zdiagnozowano ciężki udar cieplny, zmarło w ciągu roku od incydentu.

Jak ludzki organizm radzi sobie z ze zbyt wysokimi temperaturami otoczenia? Przede wszystkim jest to pocenie się i przyspieszone oddychanie.

Wilgotność otoczenia jest ogromnym czynnikiem wzmagającym zagrożenie. Przy wysokiej wilgotności człowiek będzie się pocić, ale pot wówczas nie odparowuje na powierzchni skóry. To utrudnia schładzanie organizmu.

Innym znaczącym czynnikiem wyższego ryzyka udarów cieplnych są utrzymujące się wysokie temperatury nie tylko w dzień ale także nocą. W takiej sytuacji organizm nie jest w stanie się zregenerować i niebezpieczeństwo problemów zdrowotnych wzrasta. W takiej sytuacji notuje się wzrost śmiertelności.

Pierwszym symptomem, który wskazuje na poważne problemy występujące w obliczu przegrzania się organizmu - jest obfite pocenie się a później zatracenie zdolności pocenia się, skurcze mięśni. O ile pot paruje - ciało chłodzi się. Gdy osoba przestanie się pocić - w bardzo krótkim czasie może dojść do zaburzeń w pracy mózgu i udaru cieplnego.

Wzrost temperatury ciała gwałtownie wpływa na centralny układ nerwowy i układ krążenia.

Wciąż nikłe jest rozeznanie co do odległych w czasie skutków udaru termicznego. Osoby hospitalizowane z powodu wyczerpania cieplnego nie są później monitorowane.