Wiele czynników potęgujących zespół cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka występuje, gdy tunel nadgarstka - wąski, sztywny kanał zawierający kość i więzadła, biegnące wzdłuż dolnej części nadgarstka - zapada się lub zwęża, ściskając nerw pośrodkowy, który przez niego przechodzi – wskazuje amerykański National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS).

Co powoduje zespół cieśni nadgarstka?

Wiele powodów może przyczynić się do ucisku kanału nadgarstka na nerw pośrodkowy, ale żaden nie został ustalony jako bezpośrednia przyczyna, wszystkie postrzegane są jako czynniki ryzyka.

Najczęściej wskazywanym czynnikiem, przyczyniającym się do powstania zespołu cieśni nadgarstka, są powtarzalne, niewielkie ruchy, które wyginają nadgarstek i powodują stan zapalny ścięgien w okolicy cieśni nadgarstka – mogą to być: pisanie na klawiaturze komputera, szycie, używanie wibrujących elektronarzędzi.

Zespół cieśni nadgarstka ma wiele innych czynników ryzyka, na które wskazują specjaliści z Mayo Clinic. Zalicza się do nich m.in.: otyłość i cukrzyca. Cukrzyca – gdyż zwiększa ryzyko uszkodzenia nerwów, otyłość - ponieważ przyrost masy ciała może zwiększać retencję płynów, a w konsekwencji presję na tunel nadgarstka. Wahania retencji płynów - jak to jest często w czasie ciąży i menopauzy - mogą wpływać na szerokość lub szerokość tunelu nadgarstka.

Wysokie ciśnienie krwi jest kolejnym czynnikiem ryzyka zespołu cieśni nadgarstka.

Uraz nadgarstka lub zaburzenie autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, również zwiększa prawdopodobieństwo, że tunel zwęzi się aż do stadium ściśnięcia nerwu pośrodkowego.

Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?

Według większości ekspertów objawy zespołu cieśni nadgarstka obejmują:

- ból dłoni lub nadgarstka;

- pieczenie lub mrowienie w kciuku, palcach wskazujących, środkowych lub serdecznych (uczucie może rozciągać się na nadgarstek i ramię);

- drętwienie w palcach, które może przenosić się na nadgarstek i ramię;

- uczucie „porażenia prądem” w palcach dłoni lub w nadgarstku; uczucie to może przenosić się na ramię;

Objawy te mogą rozwinąć się w dowolnym momencie i być na tyle dojmujące, że nawet spowodują obudzenie się ze snu.

Kto jest zagrożony zespołem cieśni nadgarstka?

Okazuje się, że kobiety trzy razy częściej zapadają na zespół cieśni nadgarstka niż mężczyźni. W dużej mierze wynika to z różnic anatomicznych; tunel nadgarstka kobiety jest z reguły po prostu węższy niż mężczyzny. Wynika to również z pewnych czynników ryzyka dotyczących kobiet (ciąża i menopauza, choroby tarczycy i zaburzenia autoimmunologiczne).

Jak diagnozuje się zespół cieśni nadgarstka?

Zespół cieśni nadgarstka jest najczęściej diagnozowany między 30 a 60 rokiem życia. Diagnostyka obejmuje badanie fizykalne czucia, siły i odruchów, ważne jest prześwietlenie oraz testy pokazujące w jakim stopniu impulsy nerwowe docierają do powiązanych mięśni (podaje American Association of Neurological Surgeons).

Jak leczy się zespół cieśni nadgarstka?

W przypadku łagodnych objawów zaleca się częste przerwy na odpoczynek dłoni i nadgarstków, a także zimne okłady - w celu zmniejszenia obrzęku.

Według kliniki Mayo w przypadku łagodnych i umiarkowanych objawów, trwających krócej niż 10 miesięcy - leczenie może ograniczać się do wskazanych wcześniej zaleceń, zażywania leków przeciwzapalnych, ale przy cięższym przebiegu choroby nieodzowne może być nawet szynowanie nadgarstka.

Jeśli te wysiłki nie przyniosą rezultatu, a objawy się nasilą rozważyć należy operację.

Czy można zapobiec zespołowi cieśni nadgarstka?

Chociaż nie wykazano żadnej konkretnej aktywności zapobiegającej zespołowi cieśni nadgarstka, eksperci sugerują, szczególnie osobom już zagrożonych tym stanem - częste przerwy w pracy. W przypadku pracowników biurowych ważne jest upewnienie się, że mysz komputerowa nie wywiera nadmiernego nacisku na nadgarstek. Klawiatura musi pozostawać na wysokości co najwyżej łokci. Wreszcie ważna jest dbałość o prawidłową postawę podczas siedzenia, zła - może obciążać nerwy szyi, a w efekcie negatywnie obciążać: ramiona, nadgarstki, dłonie i palce.