Felodypina rozprawia się przy okazji z Parkinsonem, Alzheimerem i Huntingtonem

Naukowcy z University of Cambridge w Wielkiej Brytanii i Guangzhou Institutes of Biomedicine and Health w Chinach sugerują, że felodypina, lek stosowany w obniżaniu ciśnienian krwi, może odgrywać ważną rolę w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych.

W eksperymentach z udziałem myszy oraz ryb z rodziny karpiowatych (danio pręgowane) uczeni wykazali, że felodypina może stymulować autofagię - proces swoistego recyklingu komórkowego. Polega on na usuwaniu toksycznych białek z komórek mózgowych.

- Z naszych badań wynika, że felodypina indukuje autofagię w neuronach i zwiększa usuwanie szeregu białek powodujących choroby wynikające z obecności zmutowanych: huntingtyny, alfa-synukleiny i białka tau - piszą autorzy naukowego opracowania w ostatnim numerze  Nature Communications.

Zmutowana huntingtyna jest charakterystyczna dla choroby Huntingtona, podczas gdy zmutowana alfa-synukleina i tau są cechami charakteryzującymi odpowiednio choroby Parkinsona i Alzheimera.

- Pierwszy raz - mówi autor badań David C. Rubinsztein, profesor neurogenetyki molekularnej na Uniwersytecie w Cambridge – dowiedliśmy, że dopuszczony do sprzedaży lek może spowolnić gromadzenie się szkodliwego białka w mózgach myszy przy użyciu dawek stosowanych u ludzi leczonych na nadciśnienie.

- Lek ten spowalniał postęp chorób neurologicznych, powinniśmy go zatem wypróbować u pacjentów - kontynuuje uczony.

Badania wykazały również, że wywoływanie autofagii chemicznie, ale także genetycznie u ryb danio pręgowanych może prowadzić do usunięcia toksycznych białek i zmniejszyć powodowane przez nie szkody.

Kiedy naukowcy badają wpływ leków na myszy, zazwyczaj używają wyższych dawek  niż te bezpieczne dla pacjentów. W tym eksperymencie zespół wykazał jednak, że poziom felodypiny we krwi, niezbędny do wywołania autofagii, był podobny do poziomu dopuszczalnego u ludzi.

Naukowcy w trakcie eksperymentów wszczepiali pod skórę myszy „minipompy”, aby zapewnić stężenia leku na poziomach podobnych do tych stosowanych u człowieka i aby utrzymywać stężenie farmaceutyku na stałym poziomie.

Jak do tej pory nie ma metod leczenia chorób neurodegeneracyjnych, które wykorzystywałyby „induktory autofagii”. Rozważa się wdrożenie terapii w oparciu o zastosowanie, opracowanych od zera, leków eksperymentalnych.

Innym sposobem jest poszukiwanie skutecznych rozwiązań z wykorzystaniem leków dopuszczonych już do obrotu. Chodzi o przetestowanie ich pod kątem nowego zastosowania. Taka droga może skrócić czas i koszt opracowania nowego leczenia.